Broker informacji to nowy zawód mojej koleżanki - biblioteka nadal jednak jest jej miejscem pracy. Można tam zobaczyć jak beztroskich czytelników traktuje Conan the Librarian, bo w czytelni na monitorach hula internet. Elektroniczne wieści hot spot wypycha nawet na ulicę!
bibliotekarz
bibliotekarki
brokerki informacji
Conan the Librarian
Świat Dysku
Auto da fé
Imię róży
W powieści Moniki Rudzkiej "Bibliotekarki" to panie, które nie pracują w bibliotece z własnej woli i powołania, są niedokształcone, nie nadążają za technologią i kiszą się we własnym sosie. Nie wiadomo nawet, czy marzy się im "Bibliotekarz" i wszystkie jego sequele.
Pokazuje je teraz hurtem telewizja, być może z okazji Dnia Bibliotekarza. Ja wolałabym oglądać tego ze Świata Dysku. Nie znasz go? Pratchett pisał: Wszyscy znali bibliotekarza, tak samo dokładnie, acz niezbyt precyzyjnie, jak zna się ściany, podłogi i wszelkie inne nieistotne, ale konieczne dekoracje sceny życia. Jeśli w ogóle go pamiętali, to jak wzdycha delikatnie za plecami, jak siedzi pod biurkiem i naprawia książki albo jak sunie na czworakach między regałami w poszukiwaniu ukrytych palaczy. Każdy mag dostatecznie nierozsądny, by zaryzykować ukradkowego skręta, orientował się dopiero wtedy, gdy miękka skórzasta dłoń wyciągała mu się zza ramienia i odbierała zakazany obiekt. Bibliotekarz nigdy się nie gniewał; po prostu wyglądał na bardzo urażonego i zasmuconego tą sprawą, a potem zjadał papierosa.Lubię też labirynt ksiąg z Imienia Róży: źródło wiedzy, a jednocześnie pułapka i niebezpieczeństwo; przestrzeń ucieleśniającą średniowieczną estetykę i to wszystko potrzebne pracy bibliotecznej - różki z inkaustem, cieniutkie pióra, pumeksy do wygładzania pergaminu, liniały do kreślenia linii...
Żadnej modnej demokracji: biblioteka i jej zbiory są przeznaczone dla wybrańców. Podobnie jak u Canettiego w Auto da fé. Podoba mi się ów bibliofil bez pamięci rozkochany w swoich książkach, ceniący swoją bibliotekę tak mocno, jak mocno nie ceni ludzi. Jest naiwny i bezbronny jak opiewana przez Jana Kaczmarka Basia zagorzała czytelniczka. Zawiłość uczuć to nie dla niej, nic z tych spraw. Basia po pracy wieczorami wiele czyta. Iluzoryczny światek przeżyć przez to ma.
Do takiej Basi to nawet nie dotarła pewnie informacja, że biblioteczny hot spot pozwoliłby jej na czytanie poza murami, na świeżym powietrzu. Tradycja jest ważna: wdychanie kurzu starych książek i szelest kartek odwracanych poślinionym palcem...
strasznie namieszane w tym poście, ale rozkminiłem wszystko :)
OdpowiedzUsuńROZKMINA ➕
UsuńKiedyś chciałam zostać bibliotekarką, by być bliżej książek :)
OdpowiedzUsuńJa byłam, dzięki temu jest się nlożej ludzi, którzy czytają
UsuńTo ślinienie palców brzydzi mnie do dziś, ale zapach książek (niekoniecznie zbutwiałych) uwielbiam.
OdpowiedzUsuńteraz farba ma inny aromat 🤓
OdpowiedzUsuńZapach książek uwielbiam, dlatego forma ebboka do mnie nie przemawia
OdpowiedzUsuńKiedyś uwielbiałam zapach książek, teraz już nie jest tak dobrze.
OdpowiedzUsuńJa bardzo lubię przesiadywać w bibliotekach ;)
OdpowiedzUsuńjak ja się nie mogę doczekać aż otworzą wreszcie biblioteki
OdpowiedzUsuńA myślałam,że już otwarte?? To mnie zaskoczyłaś...
UsuńOtwarte, ale nie do końca - u mnie chcą, żeby im napisać m@ila, a książki zostaną wydane
UsuńKsiążki do czytania są papierowe i należy kartki przewracać palcem, muszą mieć swój zapach i klimat, inne książki mi się nie podobają...trudno...
OdpowiedzUsuńBibliotekarz Pratchetta był po prostu świetny - uwielbiam tę postać niemal tak mocno, jak samego Śmierć. :)
OdpowiedzUsuń💚 tak jak ja
UsuńWbrew pozorom całkiem sporo osób po tym kierunku nie pracuje w bibliotece, wiem coś o tym z autopsji.
OdpowiedzUsuń🤗
UsuńWitaj koleżanko
Z mojego roku (dawno temu - tylko kobiety) absolwentki są nauczycielkami informatyki, polonist