Niunik i reszta świata

Życie to szalona droga, z kałużami, zakrętami, słabo utrzymanymi odcinkami, które mogą zniszczyć opony. Piszę bo wierzę, że nauczyłam się czegoś i widzę rzeczy w taki sposób, jak wielu innych nie

Życie to szalona droga, z kałużami, zakrętami, słabo utrzymanymi odcinkami, które mogą zniszczyć opony. Piszę bo wierzę, że nauczyłam się czegoś i widzę rzeczy w taki sposób, jak wielu innych nie. Wierzę, że inne spojrzenie przyniosłoby im korzyści. Pisanie jest tak dobre jak gimnastyka, jedzenie i sen. Pozwala odegnać wrażenie, że wszystko, co robię, jest tymczasowe. Pomaga przywołać przeszłość, wyciągając klejnoty z ciemności i zobaczyć ich piękno

Piszę, gdy jestem głęboko wzruszona lekturą, filmem, sztuką i chcę przekazać to doświadczenie innym. Chcę podzielić się lękiem, bo to mi pomaga. Sztuka jest piękna. Słowa mogą być piękne, nawet jeśli opisują brzydotę, smutek i przemijanie. Smutek potrzebuje ujścia. Pisanie daje możliwość dawania głosu smutkowi i szansę na uzdrowienie. Pozwala ułożyć mrok w coś możliwego do zdefiniowania.

Piszę też dla zabawy. Tak, także dlatego, żeby zarabiać pieniądze. Nie muszę tego robić dla zbawienia świata. Wiem, programiści stworzyli programy, które potrafią tworzyć proste teksty a nawet kaligramy. Ja mam jednak poczucie humoru i śmieję się z motylka ułożonego z lekkich słów. To jest dobry i prawdziwy powód do pisania.

i jeszcze więcej

Cztery słowa podsumowują to, co wyniosło ich nad poziom tłumu: i jeszcze trochę więcej. Zrobili wszystko, czego od nich oczekiwano i jeszcze trochę więcej. Polscy laureaci Literackiej Nagrody

Nobla:
Sienkiewicz,
Reymont,
Miłosz,
Szymborska
Tokarczuk

Laureat literackiego Nobla ma około dwa miesiące na przygotowanie mowy, przed wystawnym obiadem z udziałem króla Szwecji. Tylko w 1907 roku Rudyard Kipling, ten od "Księgi dżungli" - odmówił. Nie udało mi się znaleźć, chociaż aż tak bardzo nie szukałam, o czym mówili Sienkiewicz i Reymont. Ciekawe co mogli byli by powiedzieć Żeromski i Gombrowicz, którzy o włos minęli się z nagrodą. Szymborska rozpoczęła przemówienie mówiąc, że Podobno w przemówieniu pierwsze zdanie jest zawsze najtrudniejsze. A więc mam je już poza sobą … Ale czuję, że i następne zdania będą trudne, trzecie, szóste, dziesiąte, aż do ostatniego, ponieważ mam mówić o poezji. Czesław Miłosz swój noblowski odczyt zakończył słowami Wszyscy, którzy tu jesteśmy, i mówca i słuchacze, stanowimy jedynie ogniwa pomiędzy przeszłością i przyszłością.
To było w czasach przedinternetowych. Z wyborem Olgi Tokarczuk pojawiło się wiele pytań na temat jej ubioru na Tydzień Noblowski. Na swoim fanpage postanowiła poinformować, że na ceremonię wręczenia medalu suknię szyje Gosia Baczyńska, a na bankiet królewski suknię Tomasz Ossoliński. Ossoliński... krawiec. Prawie jak Reymont, ze swojego pierwszego wykształcenia. Poza tym z Nobla można zrobić cztery informacje: zgłoszenie, wybór, wykład, wręczenie medalu - z tego najważniejszy jest wykład, „co autor chciał powiedzieć światu”.

Jeśli główne i pomniejsze programy informacyjne rządowej tv opłacanej z publicznej daniny nie wspominają o treści wykładu ani nawet o jego przeprowadzeniu – to jest to nie tylko błąd w sztuce, niewywiązanie się z obowiązku informacyjnego – to manipulacja. Teraz zewsząd słychać narzekania na media. Pojawiły się też kolejne problemy – gdzie naleźć takie oprawki oprawki „tokarczuki”, który zakład fryzjerski robi dredy? I za ile. 
Bo jeśli chodzi o książki – dodrukują. Każdą liczbę.