przy kawie

Nie mam pojęcia, jak będzie wyglądał rynek pracy po tym czasie zarazy. Nauka i praca zdalna - zmienią niemal każdy fach.

FINANSE

zaraza

lockdown

covid

ozdrowieńcy

wyszczepieni

zdalni

Czarne Łabędzie
Antykruchość

Będziemy cierpieć jednocześnie z braku wykwalifikowanych profesjonalistów, jak i wysokiego bezrobocia. W XIX wieku pojawiła się wielka zmiana w komunikacji - taksówki wyparły z rynku dorożki. W XXI wieku nastąpiła kolejna zmiana: nie potrzeba taksówek, żeby znaleźć się w pracy, bo można pracować online. Wiele z nas może jednak podzielić nie los dorożkarzy, którzy przesiedli się na taksówki, ale koni, które stały się bezużyteczne.

Teraz wszyscy jesteśmy sprzedawcami. Nie chodzi o to, żeby zrobić coś świetnego, ale żeby to sprzedać. Sam talent i pracowitość to za mało na sukces. Liczy się sprzedaż. Jednak wyniki nie zawsze zależą od marketingu. Jak pisze Nassim Taleb czasem pojawiają się „Czarne Łabędzie”- nieprzewidywalne zdarzenia, które rządzą naszym życiem. Czy covida i lockdown można było przewidzieć? Podobno można było. Jednak rząd okazał się zupełnie
nieprzygotowany do zarządzania kryzysowego. A rządowa indolencja przełożyła się na
konsekwencje w życiu sprzedawców.
Czy jeśli sprzedaje się nawozy, szkolenia lub ubezpieczenia, można było zgrabnie
zrezygnować z targów i spotkań? Trzeba było – i nie warto roztrząsać, co mogło się było zrobić inaczej. W przyszłym roku nie planuję nic zmieniać, bo w tej niepewności trudno robić rzetelne plany. Jak zawsze będę naśladować pieska rzuconego na wzburzone fale: szybciutko przebierać łapkami, żeby utrzymać się na powierzchni i powolutku posuwać do przodu.

Co i Wam radzę :)
PS

napisane specjalnie dla kobiety przy kawie gdzie znaleźć można wiele cennych rad

na początku są słowa

Lubelska gwiazdka okazała się beneficjentką hojnych dotacji rządu. W mediach, nie tylko lubelskich, wywołało to

bilboard w Lublinie przy al. Warszawskiej

wzrusz 

oburz 

wkurw

spontan

inba

boomer

nieogar

szur

Nie wiem, czy w Waszych „internetach” też zauważyliście trend do skracania? I czy potraficie to jakoś sensownie wyjaśnić? Czemu lepsze jest elo! - zamiast hello; spontan – zamiast spontaniczne; rewelka – zamiast rewelacyjnie? Nagminnie skracane są nazwy miejscowości: Wawa, Wrocek, Krak. Lublin jest skracany do Lbn. Dlaczego tak jest?
Jak mówił mój ulubiony filozof „granice naszego języka, są granicami naszego świata”. Zatem rewolucja/ewolucja w języku, byłaby odzwierciedleniem rewolucji naszej rzeczywistości. Czy „wkurw” na rozdawnictwo w kulturze jest uzasadniony? Chodzi mi o emocje – nie określenie. Te emocje, które wyprowadziły na ulice protestujących z hasłami na tekturach. Ludzie z tekturą wystąpili przeciw ludziom ze styropianu... Na tekturze pisali słowo, pochodzące od staropolskiego określenia starego człowieka. Tak, tak - nawet dziś używa się określenia: pierdoła
Czy to narusza troskliwie piętrzone zasady, strąca ze szczytu morał? Czy to jest naganne? Czy jest równie naganne, jak algorytm ustawiony przez władzę tak, aby wspierał kicz? Muzykę biesiadną wyceniał wyżej niż klasyczną? Bo podobno lubelska piosenkarka została przez rząd wyceniona wyżej niż lubelska filharmonia?

brzemienne decyzje

Katolicy klepią tylko zdrowaśki – mówi wojujący ateista. Nie wiem, co klepią ateiści i jak oni są klepnięci, ale ja nie jestem klepiącą. Ja czytam i zadziwia mnie

bezpłodność Elżbiety

ojcostwo Zachariasza

święto nawiedzenia

kalwarie polskie

wiara w cuda

piękne madonny

tłumienie kultu

Czytam, że ciężarna Maryja poszła w góry, odwiedzić bezdzietną kuzynkę, która na starość stała się brzemienna. Poszła w góry, czyli gdzie? Do wioski oddalonej o około 150 kilometrów od domu! Dziewczyna kilkunastoletnia, spodziewająca się dziecka – wyrusza w długą drogę do swojej krewnej. To odwaga, czy może młodzieńcza lekkomyślność? Istnieją zakony żeńskie, które za główną patronkę obrały sobie Matkę Bożą w tej tajemnicy, czyli siostry nawiedzenia - zakon wizytek... W Wambierzycach koło Radkowa w powiecie kłodzkim jest Bazylika Nawiedzenia NMP,  a obok Kalwaria.
Sanktuaria Męki Pańskiej stanowią zespoły kaplic, będących niejednokrotnie kopiami sanktuariów jerozolimskich i dróżek odwzorowujących tamtejsze drogi. Fenomen kalwaryjski w Europie rozpoczął się na koniec XV wieku. Niemniej już w okresie średniowiecznych krucjat pojawiały się różnego rodzaju konstrukcje, przedstawienia, czy odwzorowania miejsc świętych: kopie Grobu Pańskiego, Góry Kalwarie na których ustawiano krzyż oraz figury Matki Bożej i św. Jana, albo trzy krzyże.
W Polsce zadziwia 57 stacja kalwarii wambierzyckiej. Pod krzyżem z kobietą w bogatej sukni, widać but, który według legendy spadł do stóp skrzypka... To Wilgefortis, (albo Débarras, Dzielna Dziewica, Kümmernis, Liberata, Librada, Ontkommer, Uncumber) – święta ludowa, której kult został stłumiony. Ta portugalska księżniczka nie chciała iść do łoża Maura, tak jak Wanda wolała umrzeć niż iść za Niemca. Wzywana była we wszystkich kłopotach małżeńskich i wszelkich zmartwieniach. Była proszona o wyzwolenie z udręki i od napastliwych mężów. Była patronką podróżnych, grajków ulicznych, artystów, muzyków i osób z zarostem. Kumernis bywa mylona z inną męczennicą - św. Liberatą.
Można zapytać, czy w ogóle istniała, ale po co? Czy nie lepiej rozważać istnienie kultu kobiet, kultu brzemienności i brzemiennych w skutki decyzji?

zobacz obrazki z Wambierzyc

dobro wraca?

Byłoby pięknie, gdyby każdy mógł wieczorem powiedzieć: dzisiaj zrobiłem gest miłości wobec drugiego - Renata, inicjatorka zbiórki żywności przypomina słowa papieża Franciszka. Trzeba ludziom

współczucia

wsparcia

ostoi

gościńca 

protekcji

posługi

dotacji

filantropii

dobroczynności

altruizmu

Magdalena dziękuje więc sąsiadom za produkty spożywcze, zgromadzone dla podopiecznych Bractwa Miłosierdzia św. Brata Alberta. W czasach, gdy specjaliści od marketingu tworzą świat, w którym ludzie wydają się być tylko po to by kupować i sprzedawać – mimo wszystko znaleźć można dowody ludzkiego altruizmu.

Jeśli nie rozwija się postaw prospołecznych, altruistycznego  "bycia" dla innych, a nie tylko dla siebie, to nie należy się dziwić postawie oczekiwania, że życie powinno się  sprowadzać tylko do tego by "mieć". Mówi się teraz częściej o "byciu" dla innych, poprzez umiejętne zarządzanie zasobami ludzkimi, kontakt z klientem lub odnoszeniu sukcesów, dzięki miłym zachowaniom i uśmiechom ...

Warto jednak zadać pytanie o motywację. Można być dla innych, po to, aby nas chwalili. Często tak jest, że pomaga się innym, po by zostać dostrzeżonym i nagrodzonym. Obserwuje się postawy prospołeczne z bardzo egoistycznych pobudek, tam gdzie sprzyja temu koniunktura. Czy warto być altruistą z jakiegokolwiek innego powodu? Warto! Jest w nas potrzeba bycia dla innych, aby innym służyć, ulżyć w cierpieniu i problemach życiowych. Jeśli słyszymy, że matka nie ma co dać jeść dzieciom przez  najbliższe dni, dajemy jedzenie nie dlatego, żeby ktoś za to pochwalił. Pomagamy, bo tak trzeba.

Żyjąc w społeczeństwie jesteśmy od siebie wszyscy zależni. Przy tym należy wiedzieć, co jest pierwszą motywacją dobrych uczynków -  ja sam, czy inni, potrzebujący.

płaskoziemcy i plastiki

 Pamiętacie jeszcze ekscytację plastikową rewolucją? Zgodnie z unijną dyrektywą

od lipca 2021 roku z rynku zniknąć miały plastikowe

patyczki higieniczne, 

widelce

sztućce

talerzyki

słomki

mieszadełka napojów

patyczki balonów

A za dwa lata ze sklepowych półek zniknąć miały też wykonane z polistyrenu ekspandowanego pojemniki na żywność i napoje. I jak myślicie znikną? A z czego zrobione są patyczki do covidowych testów? A przyłbice? Jednorazowe rękawice? I maseczki? Przyłbice są z tego samego materiału, co butelki PET. A jednorazowe maseczki (wielokrotnie wykorzystywane) są z poliestru. Mogłabym tu przekopiować skomplikowane nazwy chemiczne, ale wierzcie mi lub poszukajcie – to wszystko plastik. 
Ja zasłaniam twarz bandamą lub balaklawą. Jednak, gdy tylko mam czas wiążę hidżab, bo ludzie w sklepie lub urzędzie odsuwają się wtedy z przerażeniem, czasami słyszę też za placami: pierdolone imigranty. Cóż, jestem częścią tej siły, której władza chce zawsze czynić zło. I tej siły, z której biznes nie ma wielkiego pożytku, bo jeżdżę rowerem, czyli nie wydaję pieniędzy na benzynę i inne opłaty wymagane od zmotoryzowanych. Wcześniej nie używałam jednorazowych opakowań spożywczych, teraz nie używam jednorazowych środków ochronnych.
Przypominam sobie, jak jedna moja znajoma dziennikarka, na przednówku zaczęła szycie masek dla wspomożenia szpitali. Mój znajomy dziennikarz poddawał wonczas w wątpliwość skuteczność tej ochrony. Przypominam też, co panowie dziennikarze pisali w połowie kwietnia: "Częste i dokładne mycie rąk, dbanie o ogólną higienę i unikanie bliskiego kontaktu z innymi osobami – to główne zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia dla minimalizowania zagrożenia zarażeniem COVID-19." Ba! Używanie masek nie było zalecane przez ministerstwo i ministra zdrowia.
Teraz zniknął hasztag #zostańWdomu, a poddający w wątpliwość skuteczność masek nazywani są płaskoziemcami, którzy jak Hitler nie noszą masek. Przypominam więc sobie definicję Reductio ad Hitlerum, czasami Argumentum ad Hitlerum, także: ad Nazium. Jest to pozamerytoryczny sposób argumentowania, w którym następuje próba unieważnienia czyjegoś stanowiska na podstawie tego, że ten sam pogląd miał Adolf Hitler lub NSDAP. Teraz zamiennie używany z Argumentum ad płaskoZiemum.
A o plastiku nikt już nie pamięta

hot16challenge2 zwizualizowany

Big data. Rewolucja, która zmieni nasze myślenie, pracę i życie - książka Kennetha Cukiera i Victora Mayer-Schonbergera,  powinna być lekturą obowiązkową po lockdownie. Warto wiedzieć, jak przewidywane są 

ciąże klientek
grupy inwalidztwa
kolory samochodów
korzystne ceny
kierunki podróży
modne piosenki
liczne choroby
czasy zarazy

Google przetwarza codziennie mnóstwo danych. Instagram co godzinę dostaje do przetworzenia miliony nowych fotografii. Na Facebooku miliardy razy dziennie klikany jest przycisk „lubię to”, informujący świat o popularnych preferencjach. Na YouTube co sekundę dodawane są miliardy filmów, a na Twitterze krótkich wiadomości.
Autorzy „Big Daty” pokazują, że wystarczy mieć wiedzę i odpowiednie narzędzia, by móc poddać dane analizie, zbadać korelacje między nimi i dowiedzieć się wszystkiego o wszystkim. Dane mogą wtedy pomóc zmieniać świat, a także odpowiednio personalizować oferty. Kiedyś zestawy danych liczbowych pokazywano jako „linie, słupki i serki”. Teraz wizualizacja danych ma zupełnie nowe formy, interaktywne i interesujące, uwidaczniające na ekraniku smartfona ogrom wiadomości. Na przykład angażowania społeczeństwa w dobroczynność.
Akcja hot16challenge2 zaczęła się 28 kwietnia, dwa tygodnie po zamknięciu Polskich granic w związku z koronawirusem. Polega na zbiórce pieniędzy mającej na celu wsparcie służby zdrowia w walce z pandemią. Akcja wyszła mocno poza świat hiphopu. Włączyły się do niej osoby z różnych środowisk, niezwiązane z muzyką, jak, Tata Maty, znany szerzej jako prof. Matczak, Michał Karmowski czy Zbigniew Stonoga.
Przeglądaj interaktywny wykres ze szczegółami

KLIKNIJ i zobacz artystów

wołanie do Yeti

Media nie przestaną straszyć koronawirusem, póki nie znajdą innego stracha, gdyż media żyją ze straszenia. Straszyły kiedyś

UFO
yeti
rekinami

trującymi grzybami
krokodylem w j. Białym
nowalijkami
roztoczami
kleszczami
inwazją ruskich
inwazją stonki

Straszenie imigrantami, czy lesbijkami jest w złym tonie. Natomiast epidemia jest super! Ileż to stworzono horrorów z zabójczym wirusem? I można się na tym wzbogacić, jak na wojnie. W kwietniu nie było testów nawet dla dentystów. Teraz nawet w Lublinie, prywatna firma robi setki testów co dnia. Inna firma też Lubelska ogłosiła produkcję szczepionki, a pół roku temu była w procesie upadłościowym. Rok temu ogłoszono koniec zabójczych dla planety jednorazowych plastików. Teraz plastikowe jednorazówki żywią i bronią mieszkańców Ziemi.
Spece od pseudorozwoju znajdują coraz to nowe pożytki z czasu zarazy. Ja natomiast bardzo jestem zadowolona z dygitalizacji komunikacji. Bardzo mnie cieszy, że nie muszę wsiadać do samochodu, szukać miejsca postojowego i płacić za parking, wchodzić do urzędu, stać w kolejce, stykać się z innymi petentami, itp. Piszę prośbę i nawet nie muszę wypełniać nieudolnie skonstruowanego formularza, robię przelew na opłatę skarbową, potwierdzam profilem zaufanym i dostaję odpowiedź. I to nie tylko z urzędu w Lublinie, ale we Włodawie, Chełmie, Urzędowie - również, czyli oszczędzam na wyjazdach.
Oburza mnie, że dopiero w czasie zarazy można się z urzędem komunikować cyfrowo.
Nie oburza, ale ... śmieszy/smuci, że tej cyfrowej komunikacji XXI wieku towarzyszy średniowieczna mentalność urzędnicza. Urzędnik ma specjalną urzędniczą pieczęć i musi ją przystawić na papierze, papier wpakować do koperty, kopertę wysłać. Urzędnik przyjmuje cyfrowy pieniądz, wydaje cyfrowy dokument, ale na koniec musi jeszcze zrobić papier z pieczątką swoją i pocztową.
Po co?
ps
tak, to tytuł Pani Szymborskiej, ale po co taki dobry tytuł ma się marnować na półce?

czyste ręce

 WHO zaleca pracownikom służby zdrowia mycie rąk według instrukcji, w ramach kampanii „Clean Care” prowadzonej od kilkunastu lat. Jak długo należy je myć? Organizacja proponuje, aby w czasie mycia rąk np. dwukrotnie zaśpiewać „Happy Birthday”

zdrowia więcej

Happy Birthday to You
Happy Birthday to You
Happy Birthday Dear (name)
Happy Birthday to You.

From good friends and true,
From old friends and new,
May good luck go with you,
And happiness too.

Nauka angielskiego od przedszkola jest zdobyczą świętujących jubileusz 30-lecia samorządów. Toteż dzieciaczki lepiej śpiewają angielską piosenkę urodzinową, niż narodowe „sto lat” imieninowe. Facebook i Google radzą na dzień dobry, jak bronić się przed wirusem. Że najważniejsze to powstrzymywać się przed tłumem. Traktować ludzi na odległość. Myć ręce. Nie dłubać w nosie, nie drapać się w głowę. A jak nie można obronić się przed tłumem - to założyć maskę. Tylko dlaczego za niemanie maski jest mandat, a nikt nie sprawdza czystości rąk?

Sorry za sarkazm, ale tak mnie myśl naszła, gdy oglądałam radosne fotki z przygotowania do powrotu do szkół. A nie, przepraszam. To nie jest moja myśl, ale myśl koleżanki – metodyka nauczania. I drugiej mojej koleżanki, powtarzającej, że cały ten angielski, którego nauczyła mnóstwo dzieci, to nic przy nauczeniu ich smarkania w chusteczkę i mycia rąk. Prócz moich koleżanek także  minister edukacji i Sanepid - również radzą ręce myć. Najwyraźniej jednak program czyste ręce, ma w narodzie taką popularność, jak inny rządowy program – czyste powietrze. 

I że nikt jeszcze nie napisał, ile czasu zajmie jednej klasie umycie rąk chociaż RAZ w ciągu dnia. Bo toaleta na piętrze na ogół jedna, umywalek w toalecie jest średnio 5, w klasie średnio 20 dzieci. Czyli: cztery tury, niech myją superszybko i sprawnie, czyli 2 minuty, to trzeba 8 minut na klasę. A przerwa trwa 5 minut. A klas jest na piętrze kilka lub kilkanaście. Jeśli szkoła i nauczyciele będą chcieli spełnić wymogi, to zamiast uczyć będą myć, wietrzyć i odkażać. Albo nie, bo w wiejskich szkołach - po pierwsze dzieci mało. Po drugie - przerwy po 10 minut. Czyli wiejskie szkoły mogą ratować naród przed piętnem „czerwonych powiatów”. Mają więcej umywalek i mniej smogu.

oblicze śmierci

Śmierć z książek Pratchetta to bardzo fajny facet. I zabawny, nie straszny mu

zaraza

zgon

zgroza

zguba

zagłada

zgliszcza

skon

głód

wojna

apokalipsa

armagedon

Jak w niektórych opowieściach z wieków średnich, uosobienie Śmierci jest facetem. Nie jakimś tam drętwym safandułą, czy nadętym bufonem, ale sympatycznym odludkiem mieszkającym na krańcu świata. Takim, co mógł się pewnie dobrze bawić na dance macabre, gdzie pełnił funkcję wodzireja i nie mordował ludzi, z którymi tańczył.

Śmierć ze Świata Dysku

ma jeszcze inny spadek po średniowiecznych malowidłach. Nie chodzi piechotą, ale dosiada pięknego rumaka. Takiego, co to podkowami krzesze iskry na kamieniach. Żeby było śmiesznej, rumak ma na imię Pimpuś... Sam Śmierć wygląda raczej typowo: naga czaszka, błyszczące oczy, kości nieco pożółkłe, a wszystko otulone, obszernym, ciepłym płaczem. Chociaż raz wystroił się w rock’n’rollowe ubranka...

Pratchett obdarzył w swoich książkach Śmierć filozoficznym nastawieniem do swojej profesji. Wprawdzie nie cytuje on Konfucjusza, ale swoim zachowaniem dobitnie daje do zrozumienia, że przesłanie chińskiego myśliciela nie jest mu obce. Wie, że „Ten, kto ujrzy Drogę rano, może z ochotą umrzeć wieczorem.” Objeżdżający świat na Pimpusiu i spadający czasem ze swego rumaka Śmierć, mógłby też pewnie cytować XIV Dalajlamę.

Za każdym razem przypomina wszak, że „śmierć jest naturalną częścią życia i wcześniej czy później każdemu przyjdzie stawić jej czoła. Póki żyjemy, możemy podejść do niej na dwa sposoby: ignorować ją bądź śmiało spojrzeć w oczy perspektywie własnej śmierci i, trzeźwo o niej myśląc, spróbować zmniejszyć cierpienia, jakie ze sobą przyniesie. Równie ważne, jak przygotowanie się do własnej śmierci, jest pomaganie umierającym.”

Takie stwierdzenia znudziłyby młodego czytelnika. W realnym świecie uczymy się jak się bogacić, zdrowo żyć, czasem wspomina się nawet o moralności, ale

śmierci się nie zauważa.

Umieramy najczęściej w szpitalach, z dala od rodziny i przyjaciół, zdani na samych siebie, pozbawieni ciepła i czułej opieki. Kiedy już jest po wszystkim, ciałem zajmuje się specjalista, który wie, co trzeba zrobić, żeby wyglądało jak żywe i nie niepokoiło widzów rozkładem. A także wyrzutami sumienia, że bliska osoba, została opuszczona i przerażona pośród kabli, elektrod, respiratorów...

Tylko nieliczna grupa doświadcza teraz rzeczywistości umierania. Dawniej normą było kilkoro dzieci w rodzinie, z których dwoje, troje umierało w pierwszych tygodniach, czy latach. Starsi chorowali i umierali w domach, pielęgnowani przez najbliższych. Umieranie było częścią życia. Teraz śmierć przychodzi bez ludzkiej twarzy.

Nawet seks, dotychczasowe tabu wychowawcze, stał się tematem rozmów i szkolnych programów wychowawczych. Kwestia śmierci otaczana jest natomiast coraz większym milczeniem. Sama myśl o niej odsuwana jest jako niewłaściwa. Niejedna przyjaźń ucierpiała na skutek nieumiejętności rozmawiania o tym, wydawałoby się oczywistym temacie. Współcześni ludzie ukrywają żałobę, nie chcą znajomych „stawiać w trudnej sytuacji”, a zawiadomienia o pogrzebie, opatrywane są prośbą o „nieskładanie kondolencji”. Socjologowie określają te zjawiska jako „medykalizację”, a nawet

zdziczenie śmierci.

Koniec życia coraz częściej traktowany jest jako klęska medycyny i nauki. Szpitale oferują swoisty rytuał, którego ważnymi elementami są dążenia do utrzymania chorego przy życiu. Współczesna cywilizacja dała zezwolenie na pozostawienie umierającego człowieka bez obecności bliskich. P. Aiers w książce „Człowiek i śmierć” pisze: „Uważa się, że żałoba jest zakaźną chorobą, której można nabawić się w pokoju zmarłego”.

Nie nosi się już nawet czerni na znak żałoby, coraz barwniej natomiast stroi się cmentarze. Współczesne pogaństwo woli być określane ateizmem, a w tej koncepcji zgon jest definitywnym kresem życia. Żarliwi chrześcijanie wierzą zaś, że jest on dopiero początkiem nowego życia. Człowiek, który umiera dla Ziemi, rodzi się dla Nieba. Niemniej jedynie nieliczne wspólnoty kościoła katolickiego, akcentują w pogrzebowych rytuałach element wiary w Zmartwychwstanie. Przeważająca część katolików czuje raczej nieswojo, uczestnicząc w pogrzebach, gdzie zamiast tragicznych pieśni pogrzebowych pojawiają się pogodne śpiewy o zmartwychwstaniu.

angielski online

Miliony zwykłych ludzi zna obce języki. Jednak wielu innych myśli, że nie są w stanie się ich nauczyć. Mówią więc:
🙂Nigdy nie miałem okazji nauczyć się obcego języka, a teraz jestem za stary. Nie! Nigdy nie jest się za starym na naukę.
☺️Nauczenie się wszystkich słów i gramatyki zabrałoby mi całe lata. Nie musisz nauczyć się całego języka - możesz zacząć się posługiwać językiem przy bardzo małej jego znajomości, ucząc się go po trochu.
😌Gdy robię wiele błędów, czuję się zażenowany. Nie musisz. Robienie błędów jest częścią procesu nauki języka I inni to zrozumieją, więc nie przejmuj się.

🤩Po prostu używaj języka!

Kliknij i sprawdź swój poziom znajomości angielskiego TU kliknij >>> angielski online

po co debata?

Najnowsze formy komunikacji, zwłaszcza w Internecie, czy wykorzystujące zaawansowane technologie telekomunikacyjne, absorbują symbolikę z zaskakującą siłą. Dawniej były debaty:

za i przeciw

oksfordzka

panelowa

plenarna

nieformalna

akwarium

sokratejska

z zaproszonym gościem

punktowana 

Równie zdumiewające są naturalnie rozwijające się w tej przestrzeni rytuały, odwołujące się do bogatej mitologii. Różnorodność rytuałów rozciąga się od magii i religii, poprzez tabu, zakazy, obrzędy przejścia i inicjacje, obrzędy świąteczne, aż po rytuały masowe o charakterze politycznym, sportowym, rozrywkowym (muzycznym), medialnym. Dotyczą one także codziennych kontaktów międzyludzkich. Wyrażają się w powściągliwości, uprzejmości, ale także w „biesiadności”.
 W porozumiewaniu się i perswazji - same słowa nie wystarczą. Potrzeba znaków i symboli w celu wywarcia wpływu na czyjeś przekonania, postawy i decyzje: zdobycia czyjeś akceptacji dla proponowanych poglądów, sposobu zachowania, decyzji. Pierwszorzędnym celem perswazji jest nie tyle logicznie poprawne dowodzenie słuszności jakiegoś poglądu, co uzyskanie wpływu na daną osobę lub osoby.Najsłynniejsze zdjęcie w historii amerykańskiego ruchu praw obywatelskich zrobił Bill Hudson w maju 1963 w Birmingham, gdzie manifestowali aktywiści M.L. Kinga. 
Prezydenta Kennedy'ego ta fotografia zaszokowała, a powielana we wszystkich amerykańskich gazetach - zmieniła historię Ameryki.Chłopiec na słynnej fotografii Billa Hudsona nazywa się Walter Gadsen. Nie był jednym z demonstrantów tylko widzem. Pochodził z konserwatywnej czarnej rodziny do której należały dwie gazety ostro krytykujące M.L. Kinga

wróg kusi słodyczą

Byłam kiedyś dziennikarką. Zdarzyło mi się uścisnąć dłoń Woodwardowi (opisał aferę Watergate). Pisałam o hrabim Zamoyskim walczącym ze szkolną nieuczciwością. Teraz pisać każdy może. W Internecie – trochę lepiej lub trochę gorzej, ale czy można o piszącym powiedzieć

dziennikarz,

żurnalista

eseista,

felietonista,

redaktor,

reporter,

sprawozdawca,

publicysta
?

Dla chwili obecnej charakterystyczne jest to, że umysły przeciętne i banalne, wiedząc o swej przeciętności i banalności, mają czelność domagać się prawa do bycia przeciętnymi i banalnymi i do narzucania tych cech wszystkim innym – napisał przed wiekiem José Ortega y Gasset w „Buncie mas”. A teraz? Teraz przeciętność i banał rządzą. Czy banał nie jest prawdą? Tyle, że prawdą oczywistą? Ile razy jednak przekonujemy się, że te prawdy oczywiste torują sobie drogę z niesłychanym trudem albo w ogóle nie mogą przebić się na powierzchnię? Prawdy oczywiste to są te, które mówi mędrzec, a które mędrek wydrwiwa, jako banały. Teraz jest czas drwin z myślących inaczej – o ekologii lub o Nowym Zielonym Ładzie, o przedsiębiorczości lub tokenizacji. Bo łatwiej drwić niż dyskutować.

Tak było za czasów słusznie minionego systemu i tak jest teraz. Warto odwiedzić Muzeum Socrealizmu w Kozłówce, żeby zadumać się nad PeeReLowskim hasłem: wróg kusi cię coca colą! Warto popatrzeć na socrealistyczne zachody słońca na obrazach i propagandowe nagłówki w gazetach. Ach! Ta „linia partii programem narodu”, ci „proletariusze wszystkich krajów łączący się”oraz „tu zaszła zmiana”. Tu my – tam oni. Obcy źli, bo dybią na dobrych swoich. Teraz podobnie. Zamykamy się wśród swoich, ugruntowując podziały na zamaskowanych i odsłoniętych, górkobrońców i płaskoziemców, prawaków i lewaków... Zamykamy się w zdalnej komunikacji i epidemicznej izolacji. Pisać każdy może – mało komu chce się czytać.

Za czasów drukowanych gazet było inaczej. W starym kinie warto obejrzeć film „Wszyscy ludzie prezydenta” opowiadający historię dziennikarskiego śledztwa. W okresie poprzedzającym amerykańskie wybory prezydenckie w 1972 roku reporter "Washington Post" Bob Woodward napisał o drobnym włamaniu do głównej siedziby Partii Demokratycznej. Zaskakuje go jednak odkrycie, że najlepsi prawnicy opracowują już linię obrony, a lista oskarżonych zawierająca nazwiska i adresy osób odpowiedzialnych za fundusze Republikanów wzbudza dalsze podejrzenia. Naczelny "Washington Post" decyduje się na kontynuację śledztwa, które powierza Woodwardowi i Carlowi Bernsteinowi. Reporterzy idą tropem prowadzącym do postaci z coraz wyższych szczebli Partii Republikańskiej, docierając aż do Białego Domu, a tym samym afery Watergate, która wymiotła z polityki prezydenta Nixona.

niesnaski bez maski

Byłam w sklepie. Ekspedientka powiedziała mi, że ludzie już wcześniej byli agresywni, ale teraz to się nasiliło. Obok starsi państwo w maskach kłócili się z młodymi paniami bez masek.

Maski stały się nowym pretekstem

kłótni

pyskówek

utarczek

awantur

waśni

swarów

niesnasek

Za brak maski i za brak odległości policja (i Sanepid?) karzą mandatami. Ale nie wszystkich i nie wszędzie. Są równi i równiejsi. Są też lepsze tematy do skłócenia ludzi niż maski, rękawiczki i liczby zakażonych oraz wiek zmarłych na COVID. Na okoliczność wyborów politycy przypomnieli sobie, że mają orientacje seksualną. Wprawdzie o swojej nie mówią, ale seksualizują wątek publicznej debaty. A przecież są inne, nieporównywalnie ważniejsze tematy.

Można już iść na wesele, ale do lekarza wciąż nie! W prowincjonalnych przychodniach jedyną proponowaną przez placówki formą konsultacji jest teleporada, mimo podstaw do osobistej wizyty w celu poddania się badaniu fizykalnemu. Nadal są kłopoty z zapisami do specjalistów, a szefowie przychodni i szpitali bezradnie przyznają, ze najpierw muszą przyjąć stałych pacjentów i tych z poprzednich miesięcy. Jeśli uda się skorzystać medycznej usługi finansowanej ze składek ZUS, to w masce, po obejrzeniu przez portiera lub arogancką rejestratorkę.

Restauracje i kościoły otwarte, zgromadzenia przedwyborcze bez masek i bez trzymania odległości – to przynosi dochody. A przychodnie? To tylko koszty - czemu miałyby być otwarte? Rektor Uniwersytetu Medycznego w Lublinie już zapowiedział kolejny semestr nauki zdalnej, czyli lekarze nastawieni są na pacjenta wirtualnego. To po pierwsze. Po drugie i ważniejsze - lekarze są na wymarciu i boją się COVIDa. Średnia wieku chirurgów to 58,5 - pediatrzy i interniści są średnio starsi. To cud że nauczyli się wypisywać recepty przez internet. Chociaż - nie wszyscy. I to jest lekarstwo na nasze dolegliwości – cwaniactwo. Jak to się za PeeReLu mówiło: czy się stoi, czy się leży – to wypłata się należy.
Cwaniakujmy więc. Nie ma przepisu nakazującego maski, jest nakaz zasłaniania ust i nosa. Wachlarz świetnie się do tego nadaje.

koniec lekcji

Rozwiewają się naraz dwie iluzje – jedna, że edukacja może dać awans społeczny i druga, że toksyny nierówności można 

dobrze zmienić
zneutralizować 
zreformować
unieszkodliwić
zlikwidować
skasować
anulować
unicestwić 
udomowić 

Wystąpiłem z apelem do Polaków, którzy pozostają bez pracy, nie mają prawa do zasiłku, czy też młodzież lub nauczycieli, którzy nie będą pracowali, żeby przez te kilka-kilkanaście dni popracowali u rolników – mówił w RMF FM minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski.
A może w ogóle powinni trafić na rolę? Bo dzieci do szkół wracają - mimo, że minister edukacji nie daje gwarancji bezpieczeństwa zdrowotnego. Może zdalne nauczanie to zdrowsze i tańsze rowiązanie? Nie widzę oburzenia po ogłoszeniu przez Cambridge, że w nowym roku akademickim wykłady nadal będą online. I u nas kolejne uczelnie informują o wyborze takiego rozwiązania. Przy tych wszystkich - co to będzie?! Co to będzie po lockdownie - tu jest odpowiedź. Coś się kończy - coś się zaczyna.
ALE
czy raz nagranego wykładowcę warto nagrywać po raz drugi? Czy nie wystarczy puszczać go z „puszki"? I czy każda uczelnia potrzebuje mieć swoją puszkę, z wykładami "swoich" akademików? Gdzie to wykłada Yuval Noah Harari? Niech studenci słuchają jego, niech zapiszą się do Nassim Taleb Official FanGroup
Prawie dwa wieki temu powstała „Niezawodna sztuka pięknego i spiesznego pisania w dwudziestu pięciu lekcjach a nawet bez nauczyciela” NAWET BEZ NAUCZYCIELA! A więc można. Można było już dawniej. Wykłady z puszki, ćwiczenia z chatbotem, którzy przeszedł test Turinga. Oto nowy wspaniały świat. Great opening po lockdownie
I co Państwo na to? 

post scriptum
nauka angielskiego online

ktoś zawsze obserwuje

500 milionów kamer na całym świecie przygląda nam się dzień i noc – alarmuje internetowy portal.

próbują wykryć emocje

uchwycić podejrzanych

zapewnić ochronę

wykryć choroby

zachować zachowania

przewidzieć przestępstwa

zapisać cyfrowo

zlokalizować

nadzorować

Czy teraz, gdy to czytasz – kamerka przy Twoim ekranie jest wyłączona? I czy to ma jakieś znaczenie? Teraz, gdy wszystko jest online? Nie minęło dwa miesiące od wszechświatowego lockdownu, gdy uczniowie zostali wypchnięci ze szkół i wpięci do cyfrowej sieci. Dołączyła do nich armia urzędników oraz legiony sprzedawców. I nic. Sieć tylko na to czekała. Była gotowa. Przyczajony tygrys i ukryty smok – wołają z ekranów: chodź! Są tu ludzie, których chciałaś spotkać, przedmioty, które powinnaś kupić, wiadomości, które warto przeczytać...

Gdy pracowałam w dzienniku, jeden z moich rozlicznych szefów zwykł był mówić, że nic tak nie ożywia gazety, jak trup na pierwszej stronie. Dlatego obowiązkowe były wiadomości o wypadkach drogowych. Nigdy nie udało mi się zrozumieć, dlaczego prócz odniesionych ran – ważna była marka rozwalonego samochodu. Trzeba było dzwonić do policji i prosić o jakieś krwawe kawałki.

Teraz wchodzi się na portal Policji i voila! Mnie najbardziej podobają się zakładki ze statystkami. Ale może dlatego wypadki drogowe nie ożywiają już wiadomości. Teraz, o każdej porze sieć na bieżąco informuje, ile osób zaraziło się nowym wirusem, a ile zmarło. Zamiast poskręcanych blach – zamieszczane są fotki medyków, podobne do zdjęcia profesora Religi, po jego pierwszym przeszczepie serca. Patrzę i powtarzam za Orwellem:

Z epoki identyczności, z epoki samotności, z epoki Wielkiego Brata, z epoki dwójmyślenia - pozdrawiam was!

rzepiary w świerzopie

Gdy pola Lubeszczyzny jaśnieją żółtymi łanami rzepaku, trudno wyobrazić sobie, że w Europie Środkowej, w tym także w Polsce, rzepak jako roślina uprawna pojawił się około XVI wieku. Teraz rośnie tam, gdzie wcześniej rosły

dzięcielina

świerzop

płaskurka

samopsza

konopie

proso

orkisz

gryka

len

Według danych Rocznika Statystycznego GUS średnia powierzchnia uprawy rzepaku i rzepiku w Polsce w okresie 1909-1913 wynosiła 30 tys. ha. Obecnie jedyną rośliną oleistą produkowaną i przerabianą w Polsce na szeroką skalę jest rzepak, który w areale upraw roślin oleistych ma 95-97procentowy udział. Po akcesji Polski do Unii Europejskiej zbiory rzepaku gwałtownie wzrosły, zwiększyły się z poniżej 1 mln ton średnio w ostatnich czterech latach przed akcesją (latach 2000-2003) do 1,7 mln ton w latach 2004-2007 i 2,1 mln ton w latach 2008-2012. W 2013 r. nastąpił wzrost do rekordowego poziomu prawie 2,7 mln ton. Areał uprawy przekroczył 900 tys. ha.

Niebawem rzepak nie będzie prawdopodobnie najpopularniejszą rośliną oleistą uprawianą w Polsce. W "Raporcie rolnym" dr inż. Tadeusz Solarski przypomina, że ocieplanie się klimatu oraz postęp w hodowli nowych odmian umożliwiają uprawę soi. Na polach doświadczalnych Lubelskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Końskowoli roślina ta uprawiana jest ponad dwadzieścia lat. Zbierano plony w granicach 2,8 – 3,5t/ha. Niemniej dla produkcji zwierzęcej i potrzeb spożywczych jest import z Ameryki. Aktualnie do naszego kraju sprowadza się około 2,5 miliona ton śruty sojowej. Przy zaangażowaniu nie tylko rolników, ale innych instytucji krajowych związanych z przetwórstwem i marketingiem jest możliwe znaczną ilość importowanej śruty sojowej zastąpić śrutą otrzymaną z polskich nasion. Rozpoczęty w Polsce program rozwoju produkcji białka roślinnego powinien sprzyjać podjęciu uprawy soi wolnej od GMO.

Wątpiącym w możliwości uprawy soi można przypomnieć, że 40 lat temu nie dawano szans uprawie kukurydzy w Polsce, a dziś największy wzrost powierzchni uprawy dotyczy właśnie kukurydzy. W 2012 roku zebrano około 4 mln ton ziarna tego zboża. Trudno sobie obecnie wyobrazić rolnictwo i żywienie bydła bez kukurydzy. Jednak ostatnie kilka lat, w których w maju i czerwcu są susze nie ułatwiają uprawy tej rośliny. Na ojczystych polach pojawiają się również bardziej ekscentryczne rośliny, jak np sorgo, które w następnym półwieczu może wypierać kukurydzę.

Pejzaże opiewane przez Mickiewicza i Reymonta mogą niedługo być podziwiane jedynie w zdigitalizowanych zbiorach bibliotek. Tradycyjne niwy szybko zmieniają koloryt. Coraz większa popularność herbatek owocowych i ziołowych zachęca do uprawy mało popularnych dotychczas roślin typu hibiskus, czy ostrożeń warzywny - czarcie żebro

ekologia na polu

dzikie węże

Tyle wiemy o świecie, co znajdziemy w necie. Ja znalazłam, że każdy raj ma swoje węże. Bo czyż w naszym wyidealizowanym świecie nie było wcześniej 

wirusów

koronawirusów

bakterii

alergenów

smarkających w palce

kaszlących w powietrze

plujących na ziemię

wydrapująch łupież

...?

Wszystko to było.

 Ba! Była nawet jatrogenia, chociaż dotychczas tylko w medycynie. Niedawno pojawiła się mediach, a teraz i w ekonomii. „Antykruchość. O rzeczach, którym służą wstrząsy” Nassima Taleba wskazuje, że jatrogenia to strata netto. To przewaga zwykle ukrywanych szkód, nad korzyściami kuracji. Przyzwyczajono nas do nagradzania za działanie. Bezruch, powstrzymywanie się, brak działania – traktowane jest jako zachowanie wysoce naganne. Walcz! Nie ma poddawania się! Żadna medytacja, modlitwa, refleksja nie są akceptowane. Działaj! Rób coś! No to robią. To ogłaszają pandemię. Zalecają sanację. Tym razem uzdrawianie społeczeństwa przynosi zalecenia, z których korzyść jest wątpliwa. Nadmierny interwencjonizm medyczny, medialny i gospodarczy daję nieoczekiwane skutki.

Na przykład nakaz maskowania się. Maski antybakteryjne rozchodzą, jak „ciepłe bułeczki”. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że ich cena jest nawet wielokrotnie wyższa od cen, jakie miały jeszcze na początku roku. Te, które niedawno sprzedawano robotnikom budowlanym, maski przeciwpyłowe, przeciwsmogowe lub chirurgiczne - dziś nazywane są „maskami antykoronawirusowymi”. Panika jest doskonałą strategią marketingową. Można dobrze zarobić na produktach, które tak naprawdę mają zupełnie inne przeznaczenie. Na razie, na maskach różnych, ale już niebawem zobaczycie nowe zastosowanie poszetek i bind na wąsy. Maski na oczy do spania w nocy – w dzień wystarczy zesunąć na niżej.

Niebawem pojawi się więcej rebelianckich zachowań. Dziś widziałam faceta, chyba ze służb medycznych, w dziwnym kombinezonie, z maseczką z zaworem. Tyle, że tę supermaskę miał na czubku głowy. Widziałam panią z maseczką kolorową, użytą jako przepaska na włosy. Ludzi z maseczką na brodzie lub na uchu - nie zliczę. Niestety, przejeżdżałam samochodem i nie mogłam poprosić o fotografię. Planuję jednak taką dokumentację "czasu zarazy" oraz późniejszej restytucji restauracji i redukcji rozporządzeń.

Nie będzie upadku cywilizacji. Będzie recesja skrywana pod teatralną maską, ozdobioną nadrukiem czarnych łabędzi i dzikich węży.

oczy się pocą

Gdy nauczę się wiązać hidżab, pojadę rowerem do sklepu i kupioną gazetę zacznę czytać na skwerku nieopodal - dołączę do gangu aroganckich czytelników elementów konstytucyjnych - w skrócie GACEK. Na razie mam

arafatkę

balaklawę

bandamkę

nikab

kominiarkę

chustę

golf

szal

maseczkę

Spróbujcie chodzić po pustym chodniku w masce i okularach. Tragedia! Okulary zaparowują i niedowidzący musi je zdjąć, bo nic nie widzi. Chociaż mówią, że strach ma wielkie oczy, to lękający się chorób i mandatów – niewiele widzą. Twórców zakazów to nie interesuje. Tak, jak nie interesuje ich skuteczność zasłony na usta i dostępność maseczek, dla bezdomnych, bezrobotnych i ubogich. Czy żonaty i dzieciaty lekarz na wolontariacie, kupi maseczkę za dychę albo nawet za 100? Czy facet, który lekce sobie ważył zasady higieny nagle się zmieni? I nie nie chodzi mi o tych stroniących od kąpieli.

Połóż rękę na sercu i powiedz: nie znasz ludzi, którzy wdzięcznie ocierają sobie kapkę z noska paluszkiem i tem paluszkiem przysuwają Ci później placuszek? Kichają w dłoń i potem Ci tę dłoń podają? Myślisz, że oni się zmienią? Nie mam wielkiej fobii oddychania  powietrzem wydychanym przez innych. Dziś, jak zwykle przeszłam 5555 kroków. Jak zwykle wstrzymywałam oddech, gdy kogoś mijałam. Jak zwykle szłam po bocznej uliczce. Przez kawałek podążałam (w bezpiecznej odległości) za panem zatkanym maseczką. Gdy doszedł do przystanku, zesunął maseczkę pod nos, kichnął, osmarkanym paluszkiem przesunął po rozkładzie jazdy, wsunął maseczkę na nos.

Należę do grupy typowych niezadowolonych z rzeczy różnych. Jednych nie zadowala upływ czasu, innych - upadek drzew, kolejnych - brak medycznych testów. Walczymy. Głównie o uwagę, o zainteresowanie naszym sposobem widzenia świata. Nie miej pretensji o to, że inni nie widzą tak, jak TY. Wyrafinowane argumenty ekspertów mają poruszyć serca i umysły bardziej niż pikiety? Wątpię. Gdy nie było ścieżek rowerowych jeździłam w Rowerowej Masie Krytycznej. Pluli na nas wszyscy, gdy w piątkowe wieczory jechaliśmy przez zakorkowane miasto i gdy na rondach podnosiliśmy rowery nad głowę. 

To była dobra strategia.

kupuj lokalnie

Szabel nam nie zabraknie, szlachta na koń wsiędzie, Ja z synowcem na czele i jakoś to będzie! E! edukacja romantyczna zbiera żniwo. W ministerstwie Internet działa, a na peryferiach?

Internet nie działa

Internet przerywa

Internet nie łączy

Internet za wolny

Internet niedostępny

Internet w komórce

Internet nie doprowadzony

E-podręcznik, E-dziennik, 
Vulcan, Librius, 

Edu-aplikacje zaleca władza w czasie zarazy. Tymczasem na peryferiach rodzice nie zgodzili się na prowadzenie zajęć online. Część nie ma komputerów, część ma jeden komputer na kilkoro dzieci, część ma komputer stary nie spełniający wymogów programów edukacyjnych. Część ma limitowany internet przez telefon komórkowy. Ale czy to w stolicy ktoś wie? Kogoś to obchodzi? Jak pisał wieszcz: Ja z synowcem na czele i jakoś to będzie!

Otóż nie. Nie będzie jakoś – będzie byle jak, słabo, fatalnie. Władza wysyła Alert RCB „zostań w domu”. To teraz się obudziła? Po feriach, gdy narciarze wrócili z Włoch? O nadciągającej recesji analitycy rynków mówili od miesięcy. O zagrożeniu pandemią analitycy danych, w tym Bill Gates – od kilku lat. Każdy zdrowo myślący człowiek widział, że globalna wioska jest globalnym zagrożeniem. Teraz analitycy finansowi prognozują – narodowe kwarantanny doprowadzą do upadku wiele firm, chociaż niektórzy zarobią na panice.

Jak możesz wspomóc małych przedsiębiorców bez wydawania pieniędzy? Zarekomenduj jego ofertę w mediach społecznościowych. Polub jego post, napisz miły komentarz, oznacz znajomego, skomentuj za pomocą emotikona, zarekomenduj biznes znajomego. Wstaw zdjęcie przedmiotu zrobionego w Twojej okolicy, owoców uprawianych po sąsiedzku, zwierzaka hodowanych w pobliżu, płyty wydanej przez kolegów. Tak się pomaga. Tak się tworzy wspólnotę

marketing wirusowy

Oto kończy się świat jaki znamy! Po tej epidemii nic nie będzie już takie, jakie było! Bogatsi będą jeszcze bogatsi, a biedniejsi jeszcze biedniejsi! Zmierzają do nas

jeźdźcy

Zaraza

Wojna

Głód

Śmierć

Apokalipsa

zagłada

piątek 13

Sir Terence David John Pratchett pisał: Śmierć znalazł Zarazę w hospicjum w Llamedos. Zaraza lubił szpitale. Zawsze miał w nich coś do roboty. W tej chwili próbował usunąć znad pękniętej umywalki tabliczkę "Umyj ręce!" Czterej jeźdźcy mogą wydawać się tajemniczy i przerażający, ale nie musi tak być. Dlaczego nie? W „Złodzieju Czasu” są sympatyczni i nieco łajzowaci. W popkulturze jeździec na białym koniu, wyposażony jest w tę samą broń, co Amor - bożek miłości. Z łuku strzelali też skrytobójcy. Śmierć od strzały jest gwałtowna i zaskakuje ofiarę. Jak pisał Albert Camus „Na świecie było tyle dżum, co wojen. Mimo to dżumy i wojny zastają ludzi zawsze tak samo zaskoczonych”.

Kołczowie i inni zbawcy dusz przekonują natomiast, że przejażdżka czterech jeźdźców Apokalipsy, sygnalizująca nieszczęście, „może również oznaczać dobrą wiadomość dla ciebie i twojej rodziny”. Jak to? Tak to! To altruizm w czasie zarazy. Serio? Serio wierzycie w rozwój potraumatyczny? Nieszczęścia zawsze wiążą się z negatywnymi emocjami i czasem skutkują rozwojem zespołu stresu pourazowego. Mechanicy psychiki mówią jednak, że prowadzą też do pozytywnych zmian w spostrzeganiu swojego życia i do rozwoju osobowości.

W mojej bańce informacyjnej prócz wiadomości zatrważających i fałszywych, są również takie optymistyczne kwiatki: "Współczesna literatura podaje wiele rodzajów traumatycznych wydarzeń, które mogą okazać się swego rodzaju katalizatorami dla potraumatcznego rozwoju. Może to być między innymi: bolesna strata bliskiej osoby, pożar domu, wykorzystywanie seksualne, wypadki komunikacyjne, problemy zdrowotne dzieci, ale także konkretne rodzaje chorób medycznych: rak, zakażenie wirusem HIV, atak serca czy reumatoidalne zapalenie stawów". Pojawia się też to ulubione powiedzonko trenerów osobistego rozwoju: co cię nie zabije - to cię wzmocni.
Epidemiolodzy natomiast mówią, że wirus COVID nielicznych zabije. Nikogo jednak nie wzmocni ani nawet nie uodporni. Analitycy finansowi natomiast prognozują, że narodowe kwarantanny doprowadzą do upadku wiele firm, ale niektórzy zarobią na panice.

Niektórzy już zarabiają, wielu jeszcze straci. Jest ryzyko - bywa zarobek.

wirus podróży

To jest świat turystów: sklepy, hotele, bary, centra handlowe, zatłoczone plaże, przepełnione stoki. To nie jest prawdziwe życie. To nie są podróże, w których ważna jest

samotność

samodzielność

otwartość

tolerancja

pokora

ciekawość

ostrożność

spostrzegawczość

Są różne rodzaje turystyki np. wypoczynkowa, kwalifikowana, poznawcza i zdrowotna dla poprawy zdrowia lub urody. Jednym z głównych powodów podejmowania wyjazdów do zagranicznego dentysty lub chirurga plastycznego są względy ekonomiczne. W rankingu Medical Tourism Index - Polska plasuje się ona na 24 miejscu.

Planując tradycyjne wakacje myśli się głownie o bezpieczeństwie w drodze, zabezpieczeniu rzeczy przed kradzieżą. O zdrowiu myśli się w kategorii nieszczęśliwych wypadków. Tymczasem, nie jest to jedyne ryzyko. Jak się właśnie okazuje – ubezpieczenie od poważnych zachorowań zapewnia nam wypłatę świadczenia w przypadku poważnej choroby.

• Ubezpieczenie od poważnych zachorowań zawiera się, jako część polisy na życie.
• W polisie ustalana jest oddzielną sumę ubezpieczenia.
• Wybiera się także wariant ochrony, czyli listę chorób, które obejmuje ubezpieczenie.
• Ubezpieczyciel wypłaca odszkodowanie zgodnie z wybraną sumą ubezpieczenia
• W ramach ubezpieczenia można  otrzymać:

~ odszkodowanie za każdą dobę pobytu w szpitalu
~ odszkodowanie za operację lub zabieg chirurgiczny

• Ubezpieczenie "leczenie szpitalne" zawierane jest jako część podstawowej polisy na życie.
• Można wybrać wariant ochrony, czyli wysokość wypłacanego odszkodowania.

Na co zwrócić uwagę:

~ wysokość odszkodowania za dobę pobytu w szpitalu
~ minimalny czas pobytu w szpitalu, który uprawnia do otrzymania świadczenia (np. 10 dni)
~ przyczyny hospitalizacji, które nie są objęte ubezpieczeniem

• Wiek osoby ubezpieczonej może być ograniczony, np. od 6 miesiąca życia do 63 roku życia.
• Każdy Ubezpieczyciel ustala dowolnie zasady ubezpieczenia "leczenie szpitalne", dlatego to ważne, by przeczytać dokładnie polisę